Rio de Janeiro

Ik had het helemaal niet verwacht, maar Rio is LEUK! Mijn hostel is in het wereldberoemde Copacabana. En ja, het strand is erg mooi met zacht zand, golven en palmbomen. Maar ook torenhoge hotels en nog veel belangrijker... zo gevaarlijk dat toeristen afgeraden wordt om het strand op te gaan. Dat advies heb ik in de wind geslagen, want ik was in goed gezelschap, maar een foto maken is vragen om beroofd te worden, dus foto´s heb ik niet. Maar op de boulevard kan je prima zitten en mensen kijken, met een vers open gehakte kokosnoot, waar je met een rietje de kokosmelk uit drinkt. Nou niet echt heeeel erg lekker, dus meteen maar opgevolgd door 2 caipirinha´s. Een eurootje per stuk, dat zijn nog eens prijzen.
´s Avonds zijn we met 10 mensen van het hostel naar Lapa gegaan, het belangrijkste uitgaansgebied van Rio. Van een Braziliaan heb ik in 10 minuten de basics van de samba geleerd en tot in de late uurtjes gedanst. Je wordt door alle locals ten dans gevraagd, dus nieuwe moves leer je snel. En het lijkt er op dat ik nog een beetje talent heb ook. Met dank aan Jeffrey die me een tijd geleden al de basics van salsa geleerd heeft. De club had een live band en een hele gezellige sfeer, dus met zijn allen hadden we een topavond.
De volgende ochtend vroeg opgestaan en supergezellig gebabbeld met moeders, zussen en Juultje over skype. Wat een mooi medium is dat toch. ´s Middags de berg op gegaan om Jezus op de foto te zetten en het uitzicht over Rio te bekijken en ´s avonds weer Lapa ingedoken. Nog een avond met caipirinha´s en samba en ik voel me al bijna een local. Vandaag ben ik in mijn uppie op stap gegaan, naar de trappen van Selaron. Een minder bekende bezienswaardigheid, maar voor mij misschien wel het mooiste van Rio. Een kunstenaar is 18 jaar geleden begonnen met een enorme trap te bekleden met tegeltjes van over de hele wereld. Een enorm kleurrijk en geweldig vrolijk gezicht. Je wordt er spontaan helemaal gelukkig van. Langs de trap stond een theatertje waar binnen werd gerepeteerd met prachtige klassieke muziek. Echt genieten om dan daar een beetje te zitten, te luisteren en te kijken. De artist himself was gewoon aan het werk, want zodra hij weer een mooi tegeltje vindt, knikkert hij een minder mooie er gewoon uit. Ook delftsblauw ontdekt en een tegeltje van de Johan Cruyff foundation. Bleek dat hij ook nog eens mooie schilderijtjes maakt, dus dat is mijn eerste echte souvenir geworden. Een herinnering aan een nieuwe happy place.
En hierna? Ik heb weer eens geen plan, maar dat houdt het ook weer spannend. Tot gauw weer.
Liefs,
Linda

P.S. Deze website kan maar 10 foto´s aan en ik kan ze niet wisselen. Meer foto´s vind je op facebook. Even zoeke op Linda Bot in Nederland of lindabotprive@gmail.com