Het einde in zicht, zucht.

Nog een week en ik sta weer op Nederlandse bodem. Zucht. Ach, ik heb zo ontzettend veel gezien en beleefd dat het ook wel tijd is om terug te gaan en alles rustig te verwerken. Van de superhete Pantanal in Brazilie tot de winterkou van Torres del Paine. Gisteren hebben we het vliegtuig gepakt naar Bariloche in het midden van Argentinie en zitten we in prachtig lente-weer.

Maar eerst nog een update van de tussenliggende dagen: nadat ook Monique verregend en wel terugkeerde van Torres del Paine, met prachtige foto's van de Grey-gletsjer (ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat heb gemist), hebben we meteen de bus gepakt naar El Calafate in Argentinie. Je kunt wel merken dat het geld hier praktisch op is, want dat was de weg ook. Hobbelend in de bus, maar weer met een prachtig uitzicht op flamingo's en een struisvogel kwamen we na een uur of 5 aan in El Calafate. Ons hostel zou op loopafstand liggen van het busstation, dus wij aan de wandel met onze hele bepakking. Puffend en oververhit kwamen we een half uur later in het hostel aan. Wat nou easy walking distance. Gelukkig zagen het hostel en de dorm er prima uit, dus waren we het snel weer vergeten. Een heel huisje met 2 verdiepingen voor ons zelf. Not! Heel El Calafate is helemaal volgeboekt deze periode en in de loop van de nacht liep ons huisje helemaal vol. Na een nacht met praktisch geen slaap (snurkende mannen, draaiende mannen, mannen die hun telefoon op de grond lieten vallen of hun ipod en mannen die 's nachts om 2 uur de lamp aandeden om hun bagage eens uit te pakken...daar kunnen geen oordopjes tegen op), waren wij als eerste op om met de bus naar het natuurpark van Perito Moreno te gaan. En we hadden weer mazzel met het weer. Eerst met de boot naar de Zuidkant van de gletsjer. Onbeschrijfelijk mooi. Zo dichtbij kom je dat je het afbrekende ijs met een knal in het water kan horen vallen. Met zijn allen op de rand en dak van de boot en foto's maken dus. Het uur was zo voorbij en wij hadden er geen genoeg van, dus pakten we een ander busje voor de boot langs de noordkant. Weer praktisch hetzelfde prachtige uitzicht, maar nu gelukkig een bijna lege boot. Zo mooi hoe het ijs lichtblauw kleurt van het licht. Het hele water eromheen is turquise blauw. Prachtig! En nog meer vallend ijs. Na dit uurtje hadden we nog 1 uur om een wandeling te maken over het schiereiland dat de gletsjer bijna raakt. En dat was veel te kort. Dit was nog weer beter dan de boottocht. Enorme velden met ijspieken. De kleuren wit en blauw die continu veranderden met het licht. Het geluid van onweer iedere keer als er weer een stuk ijs knapte. No way dat wij nu al teruggingen. We weigerenden om in de bus te stappen en konden een andere lift terug regelen. Mooi, anderhalf uur extra om ons te vergapen aan al dat moois. 150 foto's heb ik geschoten en mijn batterij helemaal leeg. Misschien wel het allermooiste wat ik ooit gezien heb, al is het natuurlijk nergens mee te vergelijken. Helemaal happy en gloeiend van de zon (wie denkt er nu aan zonnebrandcreme als je zo'n mooi plaatje voor je hebt) stapten we dan toch eind van de dag op de bus voor de reis terug. In El Calafate trakteerden we ons op een heerlijk etentje en een supergoede fles Malbec van Santa Julia (ja Juultje is er altijd een beetje bij :-) ). Deze dag was helemaal perfect.

De laatste ochtend in El Calafate lekker uitgeslapen en foto's naar huis gemaild (ha ha Sui, leeft je computer nog?). Lekker om even niets te doen, zeker voor Monique die een beetje grieperig aan het worden is. Superdeluxe met het vliegtuig doorgegaan naar Bariloche waar we nog 2 dagen de tijd hebben voor nog meer bergen en meren. En dan is het ook echt genoeg met de natuur. Op naar Buenos Aires voor een paar dagen tango, shoppen en zomerhitte.

Tot gauw weer. De 15e ben ik weer terug en ik kan niet wachten tot ik jullie allemaal weer zie. Schiet mijn agenda maar vol :-)

Liefs,

Linda