avonturen in Salvador

Op dit moment zit ik op een heel klein eilandje 2 uur varen van Salvador. In 1 woord PARADIJS. Piepklein dorpje zonder auto´s en de enige taxi´s bestaan uit kruiwagens die je backpacks naar je hotel brengen. Te grappig. Er zijn hier niet eens straten, alles is zand. En dan blauw water, prachtig zand en overal palmbomen. Hier kan ik urenlang in een hangmat liggen en bijkomen van alle dingen die ik heb meegemaakt, want dat is ondertussen nogal wat.

Vanuit Salvador ben ik samen met een Australische en een Engelse jongen naar het strand gegaan van Imbasai. Met een busje, nog een busje en de motortaxi (jawel, gewoon achter op een motor via een zandpad richting strand) en dan aankomen op het mooiste en stilste strand allertijden. Weer prachtig zand en palmbomen, maar nu ook nog eens hoge golven en geen mens op het strand. Wel een strandtentje gevonden met de tafeltjes in het water zodat je en lekker kunt eten en ook nog eens lekker af kunt koelen. Ja, zo stelde ik me de stranden van Brazilie voor. De terugweg verliep iets minder relaxed toen opeens de bus begon te slingeren en te remmen en gas te geven en alle locals in de bus naar achteren renden om eruit te kunnen... bleek dat een idioot voor ons de bus wilde pesten en de bus de achtervolging inzette.. Vlak daarna ook nog een politie-controle, waarbij alle mannen uitvoerig gecheckt werden. Het was me het dagje wel.

Sowieso zegt de Lonely Planet dat je er rekening mee moet houden dat je beroofd gaat worden in Brazilie en dat je het meeste risico loopt in Salvador. Ik kan je nu met zekerheid vertellen dat dat waar is. Ik was helemaal voorbereid voor een straatfeest met alleen een beetje geld op zak en de rest in mijn bh. De eerste die het probeerde was een bedelend jongetje. Hij had de rits van mijn broekzak al open en het geld er half uit, toen een andere bedelende vrouw dat zag en blijkbaar was hij in haar wijk, want ze redde mij door hem weg te sturen. Meteen daarna probeerde ze me fake kaartjes voor een feest te verkopen, maar daar kon ik alleen nog maar om lachen. De tweede die het probeerde was iemand in de straat toen we door een mensenmassa moesten. Ik voelde de rits opengaan en zei ´Don´t even try it, there is no money there´ en de poging werd opgegeven. De derde keer was helaas wel raak en dit keer niet zo grappig. Ik moest naar het toilet en Steve, de Australier, liep met me mee naar het hotel. Op de terugweg kwamen er een paar jongens op ons af en eerst leek het of ze gewoon weer wat wilde vekopen, maar Steve kreeg een glasscherf tegen zijn borst aan en binnen een paar seconden was hij zijn portomonnaie kwijt. Mij lieten ze met rust, maar hij hield er toch wel de bibbers aan over. Ja Salvador is mooi, met name Pelorinho, maar toeristen zijn sitting ducks.

Dit eilandje Morro de Sao Paulo bewijst gelukkig dat Brazilie ook heel veilig kan zijn. Het enige risico dat je hier loopt, is een cocosnoot op je hoofd of een mango. Je ziet ze voor je neus vallen! Gelukkig maken ze hier hele lekkere sapjes en hakken ze de cocosnoten gewoon open en krijg je er een rietje bij, dus niets gaat verloren.

Hier blijf ik nog een paar daagjes genieten en dan vlieg ik donderdag naar Buenos Aires. Vaarwel Brazilie, ik kom zeker terug.

Liefs,

Linda